شخصاً همیشه فکر می‌کردم ژانر و بازی های علمی تخیلی ما را به جایی می‌برند که علم به تنهایی قادر به انجام آن نیست. ما باید بدانیم به کجا می‌خواهیم برویم تا به وسیله علم، راه رسیدن به آن نقطه را پیدا کنیم.
محصولات دنیای سرگرمی به ویژه بازی‌های ویدئویی در کنار من و شما هستند تا این ایده را بیش از پیش مطرح کنند. به این صورت که ما دوست داریم در چنین بازی‌هایی، فرض و آرزوهای خودمان از جهان آینده را به تصویر بکشیم. تنها آن زمان است که گویی آن آینده حقیقت یافته و مهر تحققش، ضرب می‌شود.
حتی اگر با این ایده موافق نباشید، شاید بپذیرید که هر چیزی که علمی تخیلی باشد، شانس بالایی دارد که روزی نه چندان دور، فقط علمی در نظر گرفته شود! بنابراین، به افتخار ذهن‌های خلاق، با ما در پلی پاد تی وی همراه باشید تا جذاب‌ترین بازی‌های علمی تخیلی را به شما معرفی کنیم.
بازی Returnal
نسل نهم بازی‌های ویدئویی هنوز سرعت نگرفته و در همین سرعت پایین، عناوینی وجود دارند که ما را به ادامه راه امیدوار می‌کنند. بازی Returnal از معدود عناوین این‌چنینی است که به واقع باید از وجود آن شگفت‌زده باشیم. Returnal یک اثر روگ‌لایک خوش‌ساخت است که در استفاده از جلوه‌های بصری، شنیداری و حتی ویژگی‌های کنترلر پلی استیشن ۵ مثال‌زدنی عمل می‌کند.
یکی دیگر از ویژگی‌های جذاب Returnal، وجود داستان اسرارآمیز هلن (Helene)، شخصیت اصلی بازی است. سونی در اوایل نسل نهم با معرفی این اثر، آن هم از توسعه دهنده‌ای که با بازی‌های ساده‌تر شناخته می‌شود، قضیه را برای انتشار دسته‌ای از آثار درگیر کننده با داستانی از فضای مغزی نوع بشر چرخاند.
خوشبختانه، این بازی روی رایانه‌های شخصی هم عرضه موفقی را پشت سر گذاشت. به این ترتیب تفاوتی ندارد که از کدام پلتفرم برای گذر از دروازه عظیم ویدئوگیم استفاده می‌کنید. Returnal در داستان و فضاسازی حیرت‌انگیزش، تمام مولفه‌های علمی تخیلی را جا می‌دهد. این مولفه‌ها برای علاقه‌مندان سینما آشناتر خواهند بود و راحت‌تر با جنس محتوای Returnal احساس نزدیکی خواهند کرد.
Detroit: Become Human
ساب‌ژانر Interactive Drama راه زیادی را تا به این‌جا طی کرده است. هر چند در حال حاضر نام این ساب‌ژانر به‌خصوص را کمتر می‌شنویم اما بخشی از احساسات قدرتمندی که بازیکنان در گذشته تاریخچه ویدئوگیم، قادر به تجربه آن‌ها بوده‌اند، به محصولات همین ژانر و بازی‌های استودیوی کوانتیک دریم باز می‌گردند. شاید آشنا‌ترین نمونه آن، Heavy Rain با تصویر اوریگامی معروفی باشد که بر کاور آن نقش بسته بود.
Detroit: Become Human هم دنباله‌ای معنوی بر همان تلاشی است که بازی‌های بعدی کواتیک دریم کم و بیش از انجام آن باز مانده بودند تا اینکه این اثر لذت پرواز بر اوج را دوباره به این شرکت و طرفدارانش بازگرداند. حدس بزنید یکی از اصلی‌ترین دلایل آن چیست؟ روایتی دغدغه‌مند در جهان بازی های علمی تخیلی.
البته این نکته را هم فراموش نکنید که تخیلات توسعه‌دهندگان به قدری آینده مورد انتظار را به تصویر می‌کشد که احتمالاً در سال‌های نه چندان دور، صفت «علمی» بیشتر برازنده این بازی خواهد بود. در Detroit: Become Human ربات‌های پیشرفته‌ای را شاهد هستیم که سوالات کهن انسان را بازگو می‌کنند: بشر چیست و مرز آن با موجودات دیگر کدام است؟ از سمتی، آیا مخلوقات خود ما می‌توانند نمودی از انسان و اخلاق انسانی با حقوق انسان‌ها باشند؟
یکی از معروف‌ترین بازی های علمی تخیلی: Cyberpunk 2077
Cyberpunk 2077 مسلماً آن عنوان انقلابی تأثیرگذاری نبود که شرکت سازنده وعده می‌داد. با این حال گذشت زمان و رفع اشکالات بازی، اعتباری در خور توجه برای سایبرپانک ۲۰۷۷ دست و پا کرده است. البته که شما هنوز هم نمی‌توانید یک تجربه جهان باز نسل بعدی (آن‌طور که سازندگان تبلیغ می‌کردند) داشته باشید ولی در عوض چه کسی از شنیدن یک داستان جاه‌طلبانه فسفرسوز ناراضی خواهد بود؟
آن هم نه از آن داستان‌های عادی و روزمره، بلکه از آن دست روایت‌هایی که در آینده بدبینانه کره زمین، برای مقابله با پیچیده‌ترین توطئه‌ها و فسادهای انسانی نوشته شده است. استودیو سی‌دی پراجکت رد با Witcher 3 حقانیت خودش را در بهره‌گیری از جهان گذشته نشان داد و انگار زمان آن بود که بالاخره به اقبال بازی های علمی تخیلی این بشر دو پا سفر کردیم.
به قول معروف، راه باز است و جاده دراز؛ شب‌های نورانی Night City را از دست ندهید، با جانی سیلورهند (با نقش‌آفرینی کیانو ریوز) همراه شوید و پا به جایی بگذارید که احتمالاً هرگز عمر خود شما برای تجربه آن قد نمی‌دهد.
مجموعه Mass Effect
Mass Effect آمیزه‌ای از نقایض است. یعنی از طرفی، یکی از بزرگ‌ترین نام‌های علمی تخیلی در صنعت ویدئوگیم تلقی می‌شود. از طرف دیگر، گیمرهای جدید تقریباً هیچ ذهنیتی از عظمت و حتی ماهیت آن ندارند. به همین خاطر ذکر نام Mass Effect در این لیست اهمیت بیشتری هم پیدا می‌کند.
هر چند احتمالاً به یاد ندارید اما در سال‌های نه چندان دور، سرنوشت کاپیتان شپرد و همراهان او در این سه‌گانه ماندگار، بحث روز هر مخاطبی بود که با بازی‌ها سر و کار داشت. شپرد در سیاره دوست داشتنی ما کاوش و تلاش می‌کرد تا از نژاد انسان در برابر خطرات کهکشانی محافظت کند.
گشت و گذار در سفینه شپرد حداقل هنوز هم نشانه‌ای از پتانسیل‌های عجیب بازی‌ها برای رویارویی ما با وقایع ناگوار کیهانی است. آیا هر شب به گوشه‌ای از آسمان بی‌انتهای اطرافتان فکر می‌کنید و به فرنچایز Star Wars هم علاقه دارید؟ بسیار عالی، وقت را تلف نکنید! Mass Effect برای بسیاری از گیمرها هنوز هم نهایت تخیلی است که می‌توانیم در موضوعات علمی و شبه علمی داشته باشیم.
دو اثر از برترین‌های تاریخ بازی: مجموعه Portal
بعید نیست اگر ادعا کنیم Portal با وجود این که یکی از سرگرم کننده‌ترین بازی های علمی تخیلی است، چندان هم علمی تخیلی به نظر نمی‌رسد. حقیقتاً چرا؟ برخی باور دارند که جنبه‌های انسانی مجموعه Portal به قدری زیاد و واقع‌گرایانه هستند که رگه‌های تخیلی این اثر به عنوان یک محصول سرگرمی را نادیده می‌گیریم.
این جنبه‌ها حتی در بیشتر دقایق مجموعه Portal از نقطه نظر چند ربات یا دقیق‌تر، هوش مصنوعی (یا به عبارت دیگر هوش نیمه‌مصنوعی) به نمایش گذاشته می‌شوند. شرکت ولو (Valve) شوخی‌ها، جملات عمیق و مفاهیم انتزاعی بشری مثل طمع، خشم، انتقام، دوستی و … را با چنان ظرافتی بر تار و پود ربات‌های این دو بازی می‌دوزد که انگار همیشه آن‌جا بوده‌اند و در جهان واقعی ما وجود دارند. وجود این خصایص چقدر به انسان مرتبط هستند و انسان در شکل‌های دیگری از حیات، آن‌ها را هم با خود به ارث می‌برد؟
همین معجزه هم‌ذات‌پنداری و درک صحیح ما از پیام‌های بطن Portal و Portal 2، این مجموعه بازی را تأثیرگذارتر هم می‌کند. شما می‌خندید، سرگرم می‌شوید و همچنین فکر می‌کنید. با این حال هرگز پشیمان نخواهید شد، احساس اتلاف وقت نخواهید داشت و متأسفانه، چیزی مانند این دو گوهر نایاب را در جهان بازی، حتی خارج از ژانر علمی تخیلی پیدا نخواهید کرد. شما چه بازی‌های علمی تخیلی تحسین‌شده دیگری را می‌شناسید که شایستگی حضور در این مطلب را دارند؟
منبع: پلی پاد تی وی
